Uttu

Tõnis Tootseni luulekogu «UTTU» käib kaduviku ristteid, kus kohtuvad elu naljakus ja kiskjalikkus, talveööde morbiidsus ja pähe lööv päike, hinge sõtkuv rutiin ja äkki vallanduv vabavool...
                                               oo
                                oleme korduvalt kohtunud

                                     muidugi ei mäleta
                                  mäluaukudes saimegi
                                 l ä h e m a l t tuttavaks

                                   katkenud mõttelõngas
                                       naerukrampides
                                           unetus unes
                                                 oos

                                            igas hetkes
                                        kus sind ja mind
                                            on ühevähe

                                          noh ega midagi
                                        aevastades näeme

                                   aevastades tõesti näeme

                                               korraks